จอนนี่...น้อง...หิวไหม..?
ผตห...ครับพี...

จอนนี่...น้อง...หิวไหม..?
ผตห...ครับพี่ผมไม่ได้กินข้าวมาสองวัน
จอนนี่..เอ้า...งั้นหาอะไรกินก่อน
ผตห...พี่ครับผมเป็นคนที่พี่ตามจับ..ผมเป็น
โจรนะครับพี่
จอนนี่...แล้วเองเป็นคนไหม..?..หิวก็ต้อง
กินไอ้น้อง..ปะกินข้าวเดี๋ยวพี่เลี้ยง
ผตห....พี่ไม่โกรธผมนะพี่
จอนนี่...ในหน้าที่...แล้วเองทำแล้วจะทำ
ไมไม่คิดว่ะ..พี่เปนตำรวจเองต้อง
เข้าใจ..?
ผตห....ผมรู้สึกผิดนะครับพี่..และผมต้อง
ยอมรับมัน
จอนนี่....ใช่เองต้องยอมรับ..และเองต้อง
แก้ไขในสิ่งผิด..และคิดให้ดีก่อน
แต่...การกลับตัวกลับใจก็ยังเป็น
โอกาสของเองเสมอนะมันยังไม่
สายสำหรับการเริ่มชีวิตให่ม..!!!
เองต้องอยู่และต้องยอมรับผล
ของกระทำของเอง....!!!!
ผตห....ครับพี่
จอนนี่....มันด้วยต่างกรรมต่างหน้าที่แต่เมื่อ
มันจบแล้ว..เราก็สามารถเป็น...!!!
เพื่อนเป็นพี่เป็นน้องกันได้...!!!
ผตห...****เงียบ...สายตา...ชำเรืองลงพื้น
พี่ครับ...ผมขอโทษ..ผมขอโทษ

---